De zomer wordt door de meeste mensen gekoesterd als het aangenaamste seizoen. Dat is niet zo verwonderlijk, want de lange dagen en het aangename weer maken het perfecte voor buitenactiviteiten, feestjes en om tijd door te brengen met familie en vrienden. Voor mensen met hyperacusis – een vorm van verminderde geluidstolerantie die ervoor kan zorgen dat gewone geluiden buitensporig hard, onaangenaam en soms pijnlijk zijn – is de zomer echter geen tijd van vreugde, maar eerder een seizoen dat aanzienlijke fysieke en mentale uitdagingen met zich meebrengt.

Een belangrijke reden waarom de zomer een fysieke uitdaging is voor mensen met hyperacusis, is omdat het seizoen vervuld is met talloze optochten, festivals, feestjes en andere evenementen met schadelijk geluid dat moeilijk te vermijden is. Hoewel deze gelegenheden voor de meeste mensen een bron van plezier zijn, vormen ze een aanzienlijk risico voor mensen met deze aandoening. Recente voorbeelden van buitengewoon luide evenementen zijn Canada Day op 1 juli en Independence Day op 4 juli. Deze dagen staan bol van buitensporig hard geluid dat afkomstig is van barbecues, muziek, parades en, het meest populair van allemaal, vuurwerk. Hoewel vuurwerk niets meer lijkt dan een fascinerend schouwspel van kleur en licht, zijn de meeste mensen zich niet bewust van de schadelijke effecten die het kan hebben op de gezondheid van het gehoor. Volgens The Academy of Hearing Centres kan vuurwerk geluidsniveaus produceren die oplopen tot 150-175 decibel, wat voor iedereen een gevaarlijk niveau is, aangezien elk geluid boven de 120 decibel het gehoorsysteem van een persoon permanent kan beschadigen. Het zal niemand verbazen dat de aandoening van hyperacusispatiënten ernstig kan verergeren door een geluid dat deze niveaus bereikt en immense pijn kan veroorzaken, zelfs als ze ver weg zijn, binnen zitten en gehoorbescherming dragen.

Een even grote zorg voor mensen met hyperacusis is de alledaagse geluiden die veel moeilijker te vermijden zijn. Vogels, krekels, bladblazers, grasmaaiers, onweer, motoren, sport en bouwwerkzaamheden zijn slechts enkele voorbeelden van de geluiden die een normaal leven bijna onmogelijk maken voor mensen met hyperacusis. Veel van deze geluiden worden extra versterkt in de zomer omdat dit samenvalt met de periode dat de meeste mensen op vakantie zijn van werk en school, waardoor deze geluiden een grotere frequentie en intensiteit aannemen.

Een teruggetrokken levensstijl aannemen om jezelf te beschermen tegen schadelijk lawaai lijkt misschien een ongelooflijk buitensporige stap, maar voor veel patiënten is zelfs een leven in bijna volledige afzondering binnen de grenzen van hun huis niet genoeg om te ontsnappen aan de bedreigende geluiden van de zomer. Helaas zijn veel van de bovengenoemde geluiden nog steeds te hard en blijven ze ongemak en pijn veroorzaken, waardoor mensen met hyperacusis gehoorbescherming moeten dragen en kostbare aanpassingen aan hun huis moeten doen. Een eerder artikel van Hyperacusis Central geeft inzicht in de aanpassingen die in huis kunnen worden gedaan om het geluid te verminderen, zoals bij koken, baden en het geluiddicht maken van ramen en muren.

Hoewel sommige van deze problemen die worden veroorzaakt door zomergerelateerd lawaai kunnen worden verminderd, is er een veel moeilijker element van het seizoen dat hyperacusispatiënten moeilijk kunnen vermijden: de hitte. Terwijl gewone mensen hun toevlucht kunnen zoeken tot het broeierige weer in hun huizen met airconditioning, ventilatoren en verfrissende douches, dreigen deze apparaten vaak de symptomen net te verergeren voor mensen met hyperacusis, waardoor ze minder geschikt zijn. Daarnaast dragen veel mensen met hyperacusis oorkappen die door zweet snel heel irritant kunnen worden bij warm weer.

Nu veel van de fysieke uitdagingen waarmee mensen met hyperacusis in de zomer te maken krijgen duidelijk zijn, is het net zo belangrijk om enkele van de mentale gezondheidsproblemen te bespreken. Het is geen verrassing dat mensen met hyperacusis in de zomer te maken krijgen met opmerkelijke mentale obstakels, aangezien de eerder besproken fysieke uitdagingen ervoor kunnen zorgen dat ze zich overweldigd voelen door zorgen. De lasten die ze in deze periode moeten dragen manifesteren zich vaak mentaal als verhoogde angst, gevoelens van eenzaamheid en terugkerende episodes van depressie.

Een belangrijke worsteling die veel mensen met hyperacusis ervaren is de diepe mentale angst om degenen om hen heen een bevredigend leven te zien leiden, een carrière te zien nastreven en een gezin te zien stichten, terwijl ze zich gevangen voelen in een eeuwig isolement en beroofd van de activiteiten die ooit hun identiteit bepaalden. Deze angst om dingen te missen wordt versterkt tijdens de zomer omdat hyperacusispatiënten zich ervan bewust zijn dat anderen de vreugdevolle aspecten van het seizoen ervaren, zoals naar het strand, pretparken, kermissen enzovoort gaan, terwijl ze vaak niet eens in staat zijn om deel te nemen aan bijna alle positieve en boeiende activiteiten, wat hen zware psychologische en emotionele beproevingen oplegt. Bovendien worden zelfs eenvoudige dingen die vaak vanzelfsprekend zijn, zoals genieten van de warmte van de zon of luisteren naar het melodieuze getjilp van vogels, voor veel mensen met hyperacusis onmogelijk.

Als je op dit moment last hebt van hyperacusis, kan je op zoek gaan naar leuke en afleidende activiteiten of projecten zonder overmatig lawaai of geluid. Hyperacusis Central heeft onlangs een artikel gepubliceerd met ideeën zoals lezen, schrijven, videospelletjes spelen en meer die je misschien nuttig vindt. Als je iemand kent die worstelt met hyperacusis, is het belangrijk om te begrijpen dat hij of zij zich niet afzondert omdat hij of zij dat wil, maar omdat hij of zij wil voorkomen dat de aandoening erger wordt. Gezien deze omstandigheden zou het waarschijnlijk heel zinvol voor hen zijn als je bereid zou zijn om samen met hen stille activiteiten te ondernemen en te communiceren op een manier die tegemoet komt aan hun beperking.

Het warme zomerweer, waar zo velen van houden, kan hyperacusispatiënten dus enorm veel verdriet en ongemak bezorgen, maar ik hoop dat we door het herkennen en begrijpen van de unieke uitdagingen waarmee hyperacusispatiënten worden geconfronteerd, allemaal kunnen helpen om een meer inclusieve en ondersteunende omgeving te creëren voor mensen die aan deze aandoening lijden